Kerkorian – voor de fusie tussen Daimler Benz en Chrysler met 13,75% de grootste aandeelhouder van de Amerikaanse autofabrikant – vindt dat hij is misleid: het management van Daimler Benz sprak twee jaar geleden van een fusie tussen gelijkwaardige partners, maar heeft Chrysler gewoon ingelijfd, vindt Kerlorian. Hij zegt dat hij nooit akkoord zou zijn gegaan met de fusie als hij had geweten dat de Duitsers van plan waren ‘Chrysler te onderwerpen, de status ervan terug te brengen tot een divisie en het management op straat te zetten’. Kerkorian eist niet alleen een schadevergoeding, maar wil ook dat Chrysler zijn zelfstandigheid terugkrijgt.
Met de claim van de 83-jarige Kerkorian neemt de tegenstand tegen DC-bestuursvoorzitter Jürgen Schrempp stevige vormen aan. ‘Zijn’ fusie heeft de aandeelhouders tot nu toe alleen maar geld gekost, iets wat met name in Amerika absoluut niet op prijs wordt gesteld. Vorige week gooide Schrempp olie op het vuur door in de Financial Times te zeggen dat hij altijd al van plan was Chrysler tot divisiestatus te degraderen. “Als ik dat meteen had gezegd was de deal niet doorgegaan. Wij moesten dus om psychologische redenen een omweg maken.” Welke psychologische redenen Schrempp heeft om – in de periode waarin de Duitsers het heft bij het slecht draaiende Chrysler volledig in handen nemen – openlijk te zeggen dat de fusie een verkapte overname was, is onduidelijk. Duidelijk is wel dat men in Amerika ‘not amused’ is: een dag na Kerkorian meldde zich een advocatenkantoor bij de rechter met een claim namens alle Chrysler-aandeelhouders.

Kerkorian – voor de fusie tussen Daimler Benz en Chrysler met 13,75% de grootste aandeelhouder van de Amerikaanse autofabrikant – vindt dat hij is misleid: het management van Daimler Benz sprak twee jaar geleden van een fusie tussen gelijkwaardige partners, maar heeft Chrysler gewoon ingelijfd, vindt Kerlorian. Hij zegt dat hij nooit akkoord zou zijn gegaan met de fusie als hij had geweten dat de Duitsers van plan waren ‘Chrysler te onderwerpen, de status ervan terug te brengen tot een divisie en het management op straat te zetten’. Kerkorian eist niet alleen een schadevergoeding, maar wil ook dat Chrysler zijn zelfstandigheid terugkrijgt.
Met de claim van de 83-jarige Kerkorian neemt de tegenstand tegen DC-bestuursvoorzitter Jürgen Schrempp stevige vormen aan. ‘Zijn’ fusie heeft de aandeelhouders tot nu toe alleen maar geld gekost, iets wat met name in Amerika absoluut niet op prijs wordt gesteld. Vorige week gooide Schrempp olie op het vuur door in de Financial Times te zeggen dat hij altijd al van plan was Chrysler tot divisiestatus te degraderen. “Als ik dat meteen had gezegd was de deal niet doorgegaan. Wij moesten dus om psychologische redenen een omweg maken.” Welke psychologische redenen Schrempp heeft om – in de periode waarin de Duitsers het heft bij het slecht draaiende Chrysler volledig in handen nemen – openlijk te zeggen dat de fusie een verkapte overname was, is onduidelijk. Duidelijk is wel dat men in Amerika ‘not amused’ is: een dag na Kerkorian meldde zich een advocatenkantoor bij de rechter met een claim namens alle Chrysler-aandeelhouders.