De groei van de drie Duitse premiumbrands wordt met enorme jaloezie gadegeslagen. En nu willen massaproducenten ook een deel van de koek. Denk aan Nissan met de Infiniti QX30, Fiat Chrysler Automotive met de Alfa Romeo Giulia en PSA met de DS. Daarnaast heb je nog Geely met de Volvo XC90 en Tata Motors met de Jaguar XE. Met enorme investeringen, goed opgevoede dealerorganisaties en een herkenbaar merkgezicht laten ze zien dat het menens is. Maar of er voor allen ruimte is? Ik meen van niet.

`Welke van de premium-kernwaarden kunt u afvinken bij Infiniti, Alfa Romeo en DS?`

Er is namelijk meer nodig om premium te zijn. Allereerste productiefaciliteiten op alle continenten, een captive en economy of scale. Bovendien is een breed modelportfolio met flagship en sterke dealerorganisatie onontbeerlijk. En wellicht het belangrijkste: historische merkwaarden en innovatiekracht. Welke van deze punten kunt u bij Infiniti, Alfa Romeo en DS afvinken als in orde?

Volvo mist een gespierd flagship en een juiste mix van volume en marge. Maar daar is iets aan te doen, mits moeder Geely voldoende managerial afstand houdt, knikkers en vooral tijd heeft. Ook Jaguar lijkt goed bezig, maar synergie met Land Rover in r&d en distributie is een must. De heren in Coventry moeten werken aan een breder modellenprogramma voor Jaguar en meer oog hebben voor historische stijlkenmerken van hun flagship, de XJ.

Tja, en toen stond er opeens weer een Borgward op de IAA. Onbegrijpelijk. Er zijn kennelijk investeerders die brood zien in ‘accessible premium’. De naamsbekendheid ligt al jaren op het autokerkhof. Zonder gedegen marktonderzoek koerst Borgward jr. af op een drama.

Iets begrijpelijker zijn de inspanningen van Hyundai om het premiummerk Genesis op de kaart te zetten. De naam van de designer belooft echter weinig goeds: Luc Donckerwolke. Zonder geluk vaart niemand wel – ik zie het donker in.

In De wereld van De Jong geeft Arjen de Jong maandelijks zijn visie op ontwikkelingen in de autobranche. Deze editie verscheen eerder in Automotive 12 2015, die hier online te lezen is.    

De groei van de drie Duitse premiumbrands wordt met enorme jaloezie gadegeslagen. En nu willen massaproducenten ook een deel van de koek. Denk aan Nissan met de Infiniti QX30, Fiat Chrysler Automotive met de Alfa Romeo Giulia en PSA met de DS. Daarnaast heb je nog Geely met de Volvo XC90 en Tata Motors met de Jaguar XE. Met enorme investeringen, goed opgevoede dealerorganisaties en een herkenbaar merkgezicht laten ze zien dat het menens is. Maar of er voor allen ruimte is? Ik meen van niet.

`Welke van de premium-kernwaarden kunt u afvinken bij Infiniti, Alfa Romeo en DS?`

Er is namelijk meer nodig om premium te zijn. Allereerste productiefaciliteiten op alle continenten, een captive en economy of scale. Bovendien is een breed modelportfolio met flagship en sterke dealerorganisatie onontbeerlijk. En wellicht het belangrijkste: historische merkwaarden en innovatiekracht. Welke van deze punten kunt u bij Infiniti, Alfa Romeo en DS afvinken als in orde?

Volvo mist een gespierd flagship en een juiste mix van volume en marge. Maar daar is iets aan te doen, mits moeder Geely voldoende managerial afstand houdt, knikkers en vooral tijd heeft. Ook Jaguar lijkt goed bezig, maar synergie met Land Rover in r&d en distributie is een must. De heren in Coventry moeten werken aan een breder modellenprogramma voor Jaguar en meer oog hebben voor historische stijlkenmerken van hun flagship, de XJ.

Tja, en toen stond er opeens weer een Borgward op de IAA. Onbegrijpelijk. Er zijn kennelijk investeerders die brood zien in ‘accessible premium’. De naamsbekendheid ligt al jaren op het autokerkhof. Zonder gedegen marktonderzoek koerst Borgward jr. af op een drama.

Iets begrijpelijker zijn de inspanningen van Hyundai om het premiummerk Genesis op de kaart te zetten. De naam van de designer belooft echter weinig goeds: Luc Donckerwolke. Zonder geluk vaart niemand wel – ik zie het donker in.

In De wereld van De Jong geeft Arjen de Jong maandelijks zijn visie op ontwikkelingen in de autobranche. Deze editie verscheen eerder in Automotive 12 2015, die hier online te lezen is.