Solera: Nieuwe auto’s steeds moeilijker te repareren
Van nieuwe automodellen zijn in de eerste maanden na introductie niet altijd nieuwe reparatiemethoden beschikbaar. Dat concludeert Solera op basis van eigen onderzoek op basis van eigen data en die van Thatcham Research en het Spaanse Cesvimap. Nieuwe auto’s zijn steeds vaker voorzien van diverse – vaak kostbare – rijhulpsystemen, maar ook van nieuwe, lichtere materialen die nodig zijn om de CO2-uitstoot te verlagen. Deze nieuwe materiaalsoorten zorgen voor nieuwe verbindingstechnieken en vragen een andere reparatiemethode dan de gangbare materialen.
Beide ontwikkelingen maken schadeherstel steeds duurder, en ook steeds vaker te duur – waardoor auto’s eerder total loss worden verklaard. “We zien dat van modellen die net op de markt zijn, soms geen volledige reparatiemethoden beschikbaar zijn”, zo zei Solera-directeur Fred Slikker op Automotive Collision Experience, het schade-evenement van vakblad Automotive.
Hij noemde als voorbeeld de Alfa Romeo Giulia, die gebruik maakt van een combinatie van carbon fibre, aluminium en magnesium. “Dit zijn voor de branche nieuwe materiaalsoorten en verbindingstechnieken, waarvan niemand nog weet hoe die te repareren bij schade”, aldus Slikker. “Dit soort nieuwe auto’s worden vaak voor het eerst in de lease ingezet, waar de schadefrequentie hoger ligt en de kans dus zeker aanwezig is dat de auto in de werkplaats staat, voordat volledig bekend is hoe hij veilig hersteld moet worden.”
Dit zijn nieuwe materiaalsoorten waarvan niemand nog weet hoe die te repareren bij schade
Een ander voorbeeld is die van een binnenscherm-drager van high performance steel, zoals onder andere in de nieuwe Ford Focus wordt gebruikt. “Dit mag niet gelast of gerepareerd worden. Vervangen is complex en kost veel tijd, inclusief een demontage van al meer dan 10 uur.” Volgens Slikker is het daarom de vraag of de schadebranche de vernieuwingen wel bij kan benen. Volgens Thatcham ligt de verantwoordelijkheid hiervoor bij de autofabrikanten. Deze Engelse onderzoeksinstantie luidde daarom eerder al de noodklok over de ‘repairability’ van auto’s: onderdelen worden steeds duurder en verbindingen complexer zodat auto’s steeds eerder total loss zullen worden verklaard.Lees ook: Thatcham luidt de noodklok over de repareerbaarheid van auto’s.
Ratingsysteem voor premies
In onder andere Engeland en Spanje wordt een verzekeringspremie mede hierom gebaseerd op een classificatiesysteem, waarmee een auto op basis van een aantal criteria een rating krijgt tussen de 0 en 100; hoe hoger de score, hoe groter de complexiteit en hoe hoger dus de premie moet worden. Volgens Slikker is het wenselijk om ook in Nederland een soortgelijk systeem in te voeren. “We zien echter nog regelmatig dat verzekeringspremies worden gebaseerd op gegevens over de bestuurder en beperkte gegevens over het voertuig, zonder mee te wegen of de auto dure onderdelen bezit, of rijhulpsystemen.” Solera onderzoekt momenteel de mogelijkheden om over te gaan op een classificatiesysteem, op basis van de data van Cesvimap en eigen data. De volgende stap is om in overleg met verzekeraars te kijken naar de haalbaarheid van zo’n systeem in Nederland.
