Crisis en het effect op autokosten

Zodra zich een ontwikkeling voordoet die de omzet van bedrijven kan gaan bedreigen doen de ondernemers er goed aan om meteen te kijken naar mogelijkheden om de schade te beperken; terugdringen van kosten is daarbij cruciaal, autokosten in het bijzonder.
Ingeval de auto’s zijn gekocht en de kosten worden betaald zoals ze zich voordoen (tanken en onderhoud) is de daling van uitgaven voor gebruik meteen merkbaar. Bij heel grote afname van bedrijfsactiviteiten zal helemaal stilzetten van (niet essentiële) auto’s overwogen moeten worden. De verzekeringspremie kan daarop worden aangepast en via “kenteken schorsing” kan de motorrijtuigenbelasting worden geschrapt. Verder kan het ook nodig worden een aantal auto’s af te stoten en het eerste verlies maar te nemen in ruil voor extra liquiditeit.

Voor geleaste auto’s (operationele service leasing) heeft de door een crisis getroffen ondernemer die vrijheid van handelen niet en blijven de maandfacturen voor de leasekosten en vaak ook het brandstofvoorschot gewoon komen. Voor lopende leasecontracten is het aan te raden om zo spoedig als mogelijk met de leasemaatschappij te overleggen omtrent aanpassing van de lease-afspraken.
Een eerste stap die eigenlijk meteen moet worden gedaan is het stoppen van een voorschot betalen voor brandstofkosten; betalen achteraf voor werkelijke tankingen is (ook zonder crisis) de betere werkwijze. De tweede aanbeveling betreft het verlengen van de standaard leaseperiode tot 60 maanden voor personenauto’s en liefst nog langer voor bestelauto’s. Verlenging heeft twee voordelen; het voorkomt dat in ongewisse tijden weer een nieuw contract wordt aangegaan met verplichtingen voor meerdere jaren en bovendien opent een verlenging van de contractduur met lagere kilometrages de deur naar een vermindering van de leaseprijs per maand.

Ook voor de leasemaatschappij kan verlenging van contracten aantrekkelijk zijn; langer doorrijden zorgt voor extra dekking van de afschrijvingskosten en daarmee ook verlaging van het in crisistijd altijd geldende extra restwaarderisico.

Kortom: Crisis betekent voor veruit de meeste bedrijven minder af te leggen kilometers en dat dient ook voor overeenkomstig minder km-kosten te zorgen, onafhankelijk of het gekochte of geleaste auto’s betreft. De meeste leasemaatschappijen begrijpen dit en zullen zeker tegemoet willen komen aan de behoeften van hun klanten.

In mijn enthousiasme om uitleg te geven aan de kostenaspecten van een crisis ben ik vergeten in te gaan op het sale and leasebak aanbod. De overstap om de eigen gekochte auto’s naar leasing te verhuizen is vooral te overwegen om zo de liquiditeit aan te vullen. Daarbij is een keuze te maken tussen (netto) Operationele lease of Financiële lease. In de situatie zoals nu (Covid-19 crisis) blijkt Fin. lease (een kredietvorm) dan vaak de betere methode; de auto blijft dan op de eigen balans en het geeft behalve verruiming van de fin. middelen ook behoud van vrijheid van handelen plus het (blijven) afschrijven volgens eigen zakelijk inzicht

Crisis en het effect op autokosten

Zodra zich een ontwikkeling voordoet die de omzet van bedrijven kan gaan bedreigen doen de ondernemers er goed aan om meteen te kijken naar mogelijkheden om de schade te beperken; terugdringen van kosten is daarbij cruciaal, autokosten in het bijzonder.
Ingeval de auto’s zijn gekocht en de kosten worden betaald zoals ze zich voordoen (tanken en onderhoud) is de daling van uitgaven voor gebruik meteen merkbaar. Bij heel grote afname van bedrijfsactiviteiten zal helemaal stilzetten van (niet essentiële) auto’s overwogen moeten worden. De verzekeringspremie kan daarop worden aangepast en via “kenteken schorsing” kan de motorrijtuigenbelasting worden geschrapt. Verder kan het ook nodig worden een aantal auto’s af te stoten en het eerste verlies maar te nemen in ruil voor extra liquiditeit.

Voor geleaste auto’s (operationele service leasing) heeft de door een crisis getroffen ondernemer die vrijheid van handelen niet en blijven de maandfacturen voor de leasekosten en vaak ook het brandstofvoorschot gewoon komen. Voor lopende leasecontracten is het aan te raden om zo spoedig als mogelijk met de leasemaatschappij te overleggen omtrent aanpassing van de lease-afspraken.
Een eerste stap die eigenlijk meteen moet worden gedaan is het stoppen van een voorschot betalen voor brandstofkosten; betalen achteraf voor werkelijke tankingen is (ook zonder crisis) de betere werkwijze. De tweede aanbeveling betreft het verlengen van de standaard leaseperiode tot 60 maanden voor personenauto’s en liefst nog langer voor bestelauto’s. Verlenging heeft twee voordelen; het voorkomt dat in ongewisse tijden weer een nieuw contract wordt aangegaan met verplichtingen voor meerdere jaren en bovendien opent een verlenging van de contractduur met lagere kilometrages de deur naar een vermindering van de leaseprijs per maand.

Ook voor de leasemaatschappij kan verlenging van contracten aantrekkelijk zijn; langer doorrijden zorgt voor extra dekking van de afschrijvingskosten en daarmee ook verlaging van het in crisistijd altijd geldende extra restwaarderisico.

Kortom: Crisis betekent voor veruit de meeste bedrijven minder af te leggen kilometers en dat dient ook voor overeenkomstig minder km-kosten te zorgen, onafhankelijk of het gekochte of geleaste auto’s betreft. De meeste leasemaatschappijen begrijpen dit en zullen zeker tegemoet willen komen aan de behoeften van hun klanten.

In mijn enthousiasme om uitleg te geven aan de kostenaspecten van een crisis ben ik vergeten in te gaan op het sale and leasebak aanbod. De overstap om de eigen gekochte auto’s naar leasing te verhuizen is vooral te overwegen om zo de liquiditeit aan te vullen. Daarbij is een keuze te maken tussen (netto) Operationele lease of Financiële lease. In de situatie zoals nu (Covid-19 crisis) blijkt Fin. lease (een kredietvorm) dan vaak de betere methode; de auto blijft dan op de eigen balans en het geeft behalve verruiming van de fin. middelen ook behoud van vrijheid van handelen plus het (blijven) afschrijven volgens eigen zakelijk inzicht